Nasıl geçti habersiz:)

Merhabalar,
Hemen geldi mi aklınıza başlıktaki şarkı, mırıldanır oldunuz mu? Neyse kaç yaşında olduğumuz ortaya çıkmasın yoo falan deyiverin:) bu ay nasıl geçti ben bilemedim ama siz belki kendinizinkinin çeteresini benden sağlam tutuyorsunuzdur.
Bu ayın başında Kasımın 17sinde benim Ales ve 25inde eşimin yeterlilik sınavları olması nedeniyle çalışma ayı olarak (içse olarak:) ilan edip her fırsatta krıp belimizi ders çalışalım demiştim. Ancak heyhat, iş öye olmadı bayram tatilini çalışmak için köyde geçirdik amma çalışan sadece eşim oldu:)Ben son iki gün 2 adet 25 soruluk matematik testi çözebildim.hız konusunda burda ifşa olmaya niyetim yok zaten yakın zamanında yök karşsında cümle aleme rezil olacağım gibi gözüküyor. John nash olmadığımı biliyordum ama karıncalarla yarışan hoşaflaşmış matematik bilgim beni moralman dağıttı diyebilirim. türkçe kısmına güveniyorum, tabi ösymnnin soru tarzını anlamakta güçlük çekiyorum çoğu zaman ama umudumu yitirmedim henüz (sanırım henüz hiç sözelden soru çözmediğim için:)

Ayrıca bu ay içinde yaşlılarımızdan düşenler şaşanlar, hastaneye yatanlar oldu... Her iki tarafımızın aileler onların başına koşmaktan, üzülmekten ayrıca perişan oldular ama çok şükür sağ salim atatılıyor hepsi, düze çıkılıyor yakın gelecekte.

Bayramda sırf pineklemedik tabii, İstanbul'dan can dostum Bihter ve eşi Soner geldiler. Kısa da olsa evimizi şenlendirdiler. Elmalı turtayla kandırdım, ertesi günü de evde makarna yaptık:) hepsinin resmi bir sonraki postarda gelecek, ben bağlantı uzmanı(!) fotoğraf makinesi,cep tel ve big üçlüsünü bir türlü senkronize bir şekilde kullanamadığımdan yazımı yazıyorum, resim eksik, resimler var yazıya vakit yok gibi devam ediyor süreçlerim.

şimdilik bayramın son günleinde soğuyan ve bağ bozumumuzda herkesleri baştan aşağı sırılsıklam yapan yağmurun yarattığı minik çamurlarda gönlünce zıplayan kuzumun serseri halleri ve pasta keyfiyle veda ediyorum:)

 

Çekildi bitti saygısızca:)

Evet sevgili okurlar,
annemlerin çok korktuğu ve benim bir o kadar (nedense benden daha çok korkarsa çevrem ben o kadar korkusuz oluyorum olaylara karşı) relax vaziyette gittiğim doktordan tam tahmin ettiğim gibi normal bir diş çekiminde ne kadar ağrırsa o kadar sızıyla çıktım. Dev anası gibi bir dişi de  yanıma aldım tabi, hiç bırakmam dişlerimi küçüklüğümden beri. Kimbilir şimdi ne oldular ama ben onları dişçide bırakamadım:)

Benim konuyla ilgili tek derdim gece emzirmeden Su nasıl uyuyacak, gece emmeye kalkınca ne olacaktı ama depodan inen 1-2 şişeyle ertesi sabaha kadar durumu kıvırdık. Babası sağ olsun gece uyanmalarına koşturup karşılık verdi. Ayağında sallayıp uyutmuş kuzuyu...İnadına da kardeşim anestezili ilaçı diye vermeyeceğim süt iş yerinde  sağdığımdan bu kadar mı fazla gelir? sinir oldum küçük çapta yine:)SIk sık iş yerinde 2 damla peşinde, atacağım zaman süt çağlasın...

Ben 30unda 20li çıkardım ama kızımda hala diş namına bir gelişme yok ama yürümek konusunda pek hevesli. Nerey alıp başını gidecekse, bahar onu da heyecanlandırdı. Desteksiz kalkamamasına rağmen kalkacağım diye uğraşıp duruyor ve korkutucu çalışmalar yapıyor. gözüm onda, olnda olamadığında da sürekli aklım onda, yapacağımı da yarım yapıp yanına koşturuyorum.

Bu 19 mayıs'da da babamız çalıştı, ben evde kızımlaydım. Hala sıvı gıdayla beslenmek zorunda olduğumdan mıdır? kızımın arada ateşi çıkıyor iniyor onu kontrol etmekten mi? ağzımdaki pis ilaç tadından mıdır keyfim pek yoktu. Su da saolsun gündüz sadece 1 saat uyudu ve akşam ev hakı olarak akşam yemeği bile yemeden bir sızmışız ki 8 de...12de ve 4de emzirmek için kalkmam dışında tosur tosur uyuduk 3 kişilik ev ahalisi olarak:)sabah 6da emzirsem de artık uykumu aldım diyen kızım ayaklarını yatağına güçlü güçlü vurup zıplayarak kalkmak istediğini gerekli mercilere duyurdu ve gereken yapıldı.... Annemler sabah bize uğrayıp haftasonu için torun depoladılar:) yürürken çıkan çoraplardan gözüken pembecik ayakları sevdik hepimiz, benim de yüzümün gözümün iyi olduğunu görüp kaçamak haftasonu gezisine başlamak için yola çıktılar...

Şimdilerde uyanır bizim minik yapuncak, ben de onu karşılamaya hazır olayım, renklileri koyayım makinaya, oyuncaklarını toplyayım falan feşman...

öperim sevgili okurlarım.

Minik kızımızın çorapları

Sevgili okur,

bunca abuk subuk işlerimin yanında kızımızın çoraplarını da büyüklüklerine göre ayırıp düzenlemek için öncelikle yıkadık. Yeğenim Ediz'in bebeklik çoraplarını mis kokutup tek tek dizdim, şirin bir tablo çıktı.

Buyrunuz...