Artist anne:(

Sevgili okur,
cuma günü işyerimizde mega fabrikalar kapsamında firmamızı çeken National Geographic firması çekim yaptı. Bu çekimde ben de bölüm müdürüm ve iş arkadaşımla bir toplantı yaparken çekildik. Daha sonra firmamızın ürünlerini kullanırken görüntülenmem ve bir çalışna olarak rutin bir günün baştan sona kısa kısa kesit görüntülerini vermem için çekim ekibiyle çalıştık. Cuma sabah başlayan çekim işi pazartesi sabahı işyerine gelip otobüsten inip kapılardan girerken çekilmem ile bitti.Bu çekimler sayesinde bir saatlik bir belgeselde toplam 10 dk bile gözükmeyeceğim sahnelerin toplamını çekmek 4 ayrı gün orda burda şurda çekim yapıldı. belgeselleri, filmleri çok çok farklı gözlerle izleyeceğim bundan sonra.

Çekimlere ve güzel geçen güneşli günümüze limon sıkan bir de badire atlattık tabii ki:( Pazar günü ev eşyalarını kullanırken çekilecek sahneler için bulunduğumuz salonda kızıma hangi oyuncağını ister diye soruyordum ki kafasını yerden kaldırmaya çalışırken feryat figan çığlık çığlığa buldum kuzumu. Zaten onu görmemle yanına gidip kafasını elime alıp onu kucaklayışım ve yerden kaldırışım hala bir yandan çok kısa sürede oldu, bir yandan da sanki beni uzaktan izliyormuşçasına hissettiğim uzun dakikalardı... İlk bakışta arkasını vurdu şimdi geçer dediysem de kafasını çevirmemle yerdeki 5 cmlik mutfak çıkıntısına (iki seramiğin birleşiminde oluşan incecik kenara) gözünün hemen kenarından şakağına kadar ince bir çizgi kanıyor. Yukarıdaki en sonunda anlamış olmalı ki "bu kızın bu çocuğa bakamadığı ortada, ben devralıyorum bundan sonra" dedi ve gözünü korudu... Kendisine müteşekkirim, gözüne bir şey olmadı. Kızımın sol kaşı, elmacık kemiği komple şişti çünkü bir dk buz dokundurtmadı, acısından ağladığı kadar bir de üzerine bir şy dokundurmak isteyince bastı çığlığı. o kadar da inatçı bir keçim var:( Neyseki gözü kapanmadı ama ramak kaldı denebilir.Yüksekten düşmediğini düşünerek hastanye gitmedik ama şimdi kendimi suçlu hissediyorum tabii ki. "Neden hastaneye gitmedik, ya bir şey olsaydı, neyine güvendin de karar verdin" gibi düşünceler oluşuyor kafamda, ne zaman? olaydan 1 gün sonra durup düşünüce. İçeride bir yandan çekimin geri kalanını bitirmek için bekleyen bire grup insan, ortam akşam 5de geri bozulacak, ilelebet burada durmayacak, tam saçma sapan bir durumda kaldım. Aslında o sırada bunların hemen hiçbirini hiç düşünmediğimin de sonradan farkına varıyorum. Hastaneye başvurma limitim nedir benim?Ama yüksekten düşmeyip beyin sarsıntısı geçirecek kadar sert çarpmadığını düşünmek istedim herhalde. Ama bunun derecesi nedir arkadaş? Ufff velhasıl oradan çıkana kadar kendimi kötü hissettim ve başıma migren saplandı kaldı uyuyana kadar...

Eşimin iş yerinde arkadaşının düğünü de akşam çıkışta evden önceki sıradaydı. Dolayısıyla baktık kuzu arab koltuğunda aydede, abisi konuşup mırıldanıp duruyor, oraya geçtik. Kişisel olarak düğünleri, nikahları çok severim, çok duygu dolu gelir, kendi kendime nedensiz bir mutluluğa girerim. Ama bu geceki düğünde kızım yemeğini yiyip omzumda uykuyu seçene kadar aklım kucağımdaydı. Ne zaman arabasına yattı, o zaman moralim düzelir gibi oldu. Aslında o sırada da rahat uyuyamıyor diye aklımın yarısı ondaydı ama çalınanlar beni pistlere çıkardı. Daha doğrusu öyle genç ve oynamaya kurulu gelmiş bir arkadaş ekibi vardı ki kendi grubumuzdan bir kaç kişiyi pistte bulduğum gibi koştum. toplamda da bir 10 dk oynamışımdır. E düğünler oynamak için, kurtları dökmek için, üzerimizdeki günün karasını, sıkıntısını biraz olsuın unutmak için...

Sabah annemler kuzumun boksör gözünü görünce şok olsalar da iyileşecek diye düşünüp 1 hafta ona o halde bakmak çekeceğimiz en büyük dert olsun...Minik yavrum acısını çekiyor zaten.

geçmiş olsun, bizi kollayan bir güç varsa eğer seni bize bağışladı meleğim...

beceriksiz artiz...