17 Eylül 2013 Salı

Berlin - 2013 - Vol1

Merhabalar,
Bu sene 1 gün geç gittim gibi geldi, çünkü fuar alanına girmemle geri dönüşü olmayan bazı değişikliklerle daha önceki düzenimizin yerle bir olduğu bögeleri keşfettim. Ama tabii ki önceden telkin ettiğim gibi hiç sinirlenmedim, bozulmadım:) "Oluuur, bu da güzel" dedim:) Ve aynen yapmam gereken işler listesinden başladım tıkır tıkır. İlk gün hemen otelimizin alt katındaki marketten suyumu, meyvemi alıp odama yerleştikten sonra attık kendimizi dışarı. Bu yıl 8 senedir ilk kez gece dışarı çıkıp gezeceğim artık demiştim kendime. Bu yolda da çabalarımız pozitif sonuçlandı çoğu zaman:) 

Bir gece "Avanti" isimli italyan restaurantında standda (farklı görevlerde) çalışan arkadaşlarla buluştuk ve güzel bir yemek yedik. Toplu fotoğrafları koyamıyorum ancak kendimi herkez yemeğini hüplettikten sonra hala pizzasını savaşarak yerken çekilen fotoğrafımı paylaşabiliyorum.

 

Yemekten sonra en yakınımızdaki Europe Centerdaki Irısh Pub'da şansımı deneyelim dedik:)
Şansımıza benim de hemen hepsini bildiğim eski şarkıları çalan 2 kişilik "dev" (!) kadro vardı ve çok eğlendik:)



İkinci günün özeti: çalış, çalış, oradan oraya koştur, "o ürünün lensi ne olsun", "bunu takamadık, bunu takalım mı", "onları duvardan sök, bunları tak", "yapay ot bul", "dolapları dolduracak yapay meyve sebze bul" gibi gibi koşturmasal küçük gözüküp eksikliği büyük duran işler yapmakla geçen bir günün ardında tabii ki bir klasikle devam ederek Blockhouse'a doğru yola çıktık. Hatta otelden koşar adım kendimi dışarı attım diyebilirim:)



Yine toplu fotoğraf dışında top kollu (pazularımın en şiş olduğu açıyı yakaladığı için buradan arkadaşlarıma teşekkürü borç bilirim:) fotoğrafımı koyabiliyorum. 

Oradan da geçen yıldan muhteşem geribildirimler alan Quasimodo adlı bar'a gittik. Amanin bu sene şans bize gülmedi ama biz orada oturup çalan müzğin birşeye benzemesini beklerken bayağı güldük:) çarşamba gecesi giderseniz başınıza geecek "Jam Band" sonucu budur: 2 şarkı çalındı üst üste dayanabildiğimiz kadarıyla ama hep aynı nota hep aynı vurgular arkadaş, müzisyen değilim ama sevemedim gitti yani, ne diyim kötü bişi de mek istemiyorum tabi sanata emeğe saygı çerçevesinde, tek diyeceğim "iyi ki giriş paralı değildi":)

Perşembemiz, açılış öncesi son ve en önemli gün olduğundan tlaş seviyes iyüksek olmakla birlikte bize düşne işler daha detay, daha nispeten hafifi olacak (TI). Ancak son dk'da yüksekten gelen istekler üzerine tekrar tek başıma IKEA ve bauhaus yaparak ihtiyaçları kaşıladım, dal boyadık, vitrin yerleştirdik:)

Alnımızın akıyla bu kısmı da atlattık:) Ve benim son gecem olması nedeniyle önceden güzel bir restaurantta yer ayırttım gece ekibimize:) devamı ikinci postda...

sevgiler... 






Hiç yorum yok: