26 Ağustos 2009 Çarşamba

Neden yazamıyorum? Çünkü...

sevgili okuyucu,
aklımda fikrimde nasıl olur da tezimi yetiştiririm düşüncesi var. Buna rağmen ancak trişkadan bir giriş yazabildim.
Psikolojik nedenlerle konuyla ilgili okumaya başlayınca uykum geliyor, ama televizyonda aynı anda jackie chen filmi başlasa uykum açılıyor. Yani 5 mtlik koridorda uykum bir gelip bir gidiyor. Psikolojimizin fizyolojimiz üzerinde ne derin etkisi olduğu ortada...

Bu iç huzursuzluğu sebebiyle, bloga bişiler yazmak için arayı açtıkça açıyorum, neyse ki annem dehşetengiz hafızasıyla hastane anılarımızı anlatırken bana hatırlamamda yardımcı olur. Zira kendisi 40 yıldır göremedği İstanbul'a tam gitmişti ki kızı hastaneye yattı, o da bir haftalık gezisinin orta yerinde apar topar geri döndü. nereye? Hastane odasına kızıyla 1 ay boyunca tıkılmaya...Annelik, ne menem bir duygu işte:)

Velhasıl kelam(ben bu lafı çok seviyorum, rahmetli Mehmet dedem söylerdi, sanırım ilk kez ondan duymuştum arkadaşlarıyla bezik oynarken, ya da attım yine, neyse:), ben şimdi tezim için bişiler okumaya devam edeyim. Hastanede yatarken fotoğraf çekilen nadir ırkan olduğumdan fotolarımla birlikte beni bekleyin anacıımmm....