12 Haziran 2011 Pazar

tırmanışlardayız...

Dün şans eseri sonunu gözlemleyebildiğim olayın aynısını bugün bilerek ve isteyerek kurguladım sevgili okur.
Sonuç? aynen kızım ellerini uzattı ve yatağının kenarlarında destek alarak kendini bir güzel kaldırdı. Aynısının tıpkısı aşağıdaki gibi oldu. Ben de bunu fotoğrafladım:)


Peki ayağa kalktıktan sonra ne yaptı kızım? her zamanki gibi iç ısıtan gülümsemesiyle dünyalara güldü, yatağını yemeye kalktı:)

Neyseki ona telefonunu getirdim de içerden oturtunca geriye ağlamadan köpek, kedi ördek derken aklımı çıkaran hareketlerinden uzak tutabildim. Ne kadar süreyle? hımmm... İşte bu beni bilinmezlere gark ediyor. Artık sürekli 5 dk oynuyorsa, 15 dakika ayağa kalkmaya meğil ederek kafasını oraya buraya vuracak hareketler yapmaya kalkışması.
Bugün iki kere kafayı yere gümletip ağladık netekim. Biri babasıyla bienimleyken biri de benimleyken oldu ama gözümüzü bir sn üzerinden ayıramayacağımızın göstergesi oldu bu düşmeler. İkisinde de sakin olmaya çalıştım ama içimdeki benin aklı çıktı, kendine kızdı, sinirlendi, şişti sonra kızının gözyaşlarına karıştı...

Akşama banyodan sonra 45 dk meme sefası esnasında fark etmeden kremlenen  kızımı yatağına koydum ve ancak evin geri kalanını adam etmeye geçtim diyelim. Başarı? eh sayılır... Yeni haftaya hazır mıyım? Ne zaman oldum ki?

öperim,

11 Haziran 2011 Cumartesi

artık kalkmalıyım ayağa!!!

Evet sevgili okur,
annesi sürekli kızını oraya buraya kendini süürklerken görüyordu ama bugün yatağına oturtturup diğer odaları toplayayım, havalanması için pencerelei açıp geleyim derken ne görsem, kızım cingibi yatağın kenarına tuutnup kalkmış beni seyrediyor:) hemen babayı aradım ama ancak bir kaç sat rötarla bunu paylaştım. Haftaiçi oyun parkının kenarındaki tekne filelerine tutunarak ayakta durmaya başlamıştı ama kendi kendine bunu yapabildiğine şahit olmak çok garip bir duyguymuş. Bilmeyen herkezler tatsın isterim:) Ancak ben şaşkınlık içinde olduğumdan onun kalkış anını resimlemek yerine öölece bakakaldım, öptüm kokladım kuzumu.

buyrun bu sabah yerde kendini oradan oraya gezdiren kızımın görüntülerinden bir kuple...

ben bunun etini butunu kaptırmıyım da kiminkini kıstırıp öpeyim siz söyleyin...
iyi haftasonları...

10 Haziran 2011 Cuma

sürmenajjj

Sevgili okur,
haftaiçi bir kelime bile yazamamamın nedeni, sürmenaja az kalmış olmasıdır. Eve akşam gelişlerimi etkilememesine çalışıyordum şu aa kadar iş yoğunluğumun ama perçembe günü mesaiye bile kaldım.(sütü hemen koşup götüreyim kızımı emzireyim diyordum ama yettiremedim işleri)

kısa sürede düze çıkmayı umut ederek başımı kaldırdığım işime geri gömüyorum:(

bay bayın anacığım...