Sonuç? aynen kızım ellerini uzattı ve yatağının kenarlarında destek alarak kendini bir güzel kaldırdı. Aynısının tıpkısı aşağıdaki gibi oldu. Ben de bunu fotoğrafladım:)
Peki ayağa kalktıktan sonra ne yaptı kızım? her zamanki gibi iç ısıtan gülümsemesiyle dünyalara güldü, yatağını yemeye kalktı:)
Neyseki ona telefonunu getirdim de içerden oturtunca geriye ağlamadan köpek, kedi ördek derken aklımı çıkaran hareketlerinden uzak tutabildim. Ne kadar süreyle? hımmm... İşte bu beni bilinmezlere gark ediyor. Artık sürekli 5 dk oynuyorsa, 15 dakika ayağa kalkmaya meğil ederek kafasını oraya buraya vuracak hareketler yapmaya kalkışması.
Bugün iki kere kafayı yere gümletip ağladık netekim. Biri babasıyla bienimleyken biri de benimleyken oldu ama gözümüzü bir sn üzerinden ayıramayacağımızın göstergesi oldu bu düşmeler. İkisinde de sakin olmaya çalıştım ama içimdeki benin aklı çıktı, kendine kızdı, sinirlendi, şişti sonra kızının gözyaşlarına karıştı...
Akşama banyodan sonra 45 dk meme sefası esnasında fark etmeden kremlenen kızımı yatağına koydum ve ancak evin geri kalanını adam etmeye geçtim diyelim. Başarı? eh sayılır... Yeni haftaya hazır mıyım? Ne zaman oldum ki?
öperim,
2 yorum:
Wauuuuuuuuuuuuuw you have a great blog! I love it and follow you now <3 Come and visit me please, mybe you follow me back?! Lots of love my dear! <3
Ooooo daha o düşüşlerden aşağıya doğru inişlerden çoookkk görüceksiniz.
alışmaya çalışın.
yoğun çalışan bir anne olarak bana katıldığınız içinde ayrıca teşekkür ederim.
:)
Yorum Gönder