süper hiper yoğunluk arasında çok mutlu bir telefon aldım. İstanbul'dan dostumuz Binnur teyzemin tatlı kızı, yaşıtım, arkadaşım, benim gibi genç anne Tuğçenin tatlı sesi telefonda "İzmir"'deyiz diyor. üstüne üstük bostanlıda. Akşama koşun gelin ve bizim minnaktan 2 ay büyük Melis kızısını da alıp geliyorlar.
İşte evdeki curcunanın ilk yarm saati. Sonrası tahminlerimizin (ben kendi dıma konuşayım, tecrübeli annelere saygı duyarım ama ekerji patlaması vardı evde, ben başa çıkamadım:) üstünde bir sevgi, enerji, heyecan çığlık, oyun, merak seli...biri bir kenarda diğer öbür kenarda biz büyüklerin deyimiyle"halt karıştırmak"la ya da onların hayatındaki tek öğe "oyun oynayarak öğrenme"yle geçti tüm gece. Biz de onların peşinde ne kadar arayı kapatmaya çalıştıysak işte o kadar.
bu mutlu geceden kareler aşağıda. İyi ki geldin Tuğçe'cim, iyi ki tanıştı kuzularımız.En son karınlarımız kocama fotoğranmıştık, şimdi içindeki bebeler büyüdü de 2 yaşına gelmeden yakaladık birbirimizi neyse ki...Darısı tüm istanbul tayfamın başına...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder