Merhabalar,
insan nasıl bir çalışma hayatına giriyor ki evinden yabancılaşıyor? Çalışırken evini temizlemek nasıl zor geliyor? Bana çok zor geliyor dip köşe yaşanılan evin temizliğini yapmak açıkçası çünkü daha sonucu göremeden bir oda çoktan batmış oluyor. Mecbure teyzemiz arkamızı toplamasa halimiz harap...Köye temizliğe giderken önceden resmen proje planlaması yaptım: hangi oda hangi malzemeler vari ne gerekecek, inşaat pisliği, yok suyun kireci, 1 yıllık çamur derken camların dıştan temizliği araba fırçasıyla mümkün oldu ancak ve henüz üst katın camlarını dıştan silmeye cesaret edemedim:)
Banyonun duvarlarını yıkayıp paklayıp yerdeki boya damlalarını kireç sökücüyle fırçalarken nasıl bir haz duyuyor insan? "kafayı mı buldun kızım, klorak mı çektin? yer fırçalamanın banyo temizliğinin nesi güzel?" diyenleriniz olur. Evet, aslında oturup ayağını uzatıp kitap okuyup çay içmek de güzel:) Ama ilkinin ardından oh be pırıl pırıl artık banyomuz kaba inşaat halinden tamamen koptu, elini sürdüğünde alçı mı fayans tozumu gelecek diye korkmuyorsun" şekline büründü. Yani gerçek hepimizin gün içinde mütemadiyen belli süreler bulunduğu "ev banyosu" haline dönüştü:)
Bu nasıl oldu? Su kızımın öğle uykusu arasında tabii ki, hatta son fırçalama aktivitelerim ve kurulamalarım onun uyanıp kapıya dikilip "anne, senin işin bitti mi? sorusunu 5 sn aralıklarla tekrarlamasıyla kısa kesildi. Ama yine de sonuç tatmin edici:) yakın zamanda foto gelecek...bekleyiniz...
sevgiler,
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder